Innerlijke vrijheid vinden: lessen van een trappistenabdij

Veertig jaar achter dezelfde kloostermuren. Elke dag dezelfde routine. Nauwelijks contact met de buitenwereld. Voor de meesten van ons klinkt dit als een nachtmerrie. Maar wat als dit nu juist een weg is naar échte innerlijke vrijheid?

Tijdens een stilteretraite in een contemplatieve trappistenabdij ervoeren we iets moois. Niet de vrijheid van keuzes maken, maar de vrijheid van niet hoeven kiezen. Niet de vrijheid van impulsen volgen, maar de vrijheid van innerlijke rust.

De broeders die we ontmoetten hebben bewust gekozen voor soberheid. Vijf kerkdiensten per dag, werk op de boerderij, eenvoudige maaltijden. Het lijkt op het eerste gezicht beperkend. Maar wat ze ervoor terugkrijgen is iets waar velen van ons naar op zoek zijn: diepe vervulling en persoonlijke groei door bewustzijn.

"Het duurt langer voor je het geluk vindt, maar wat je vindt is echt"

"Het duurt langer voor je het geluk vindt, maar wat je vindt is echt," vertelde één van de broeders die er al veertig jaar woont. Sinds zijn 24e leeft hij in deze routine - de Berlijnse muur stond nog toen hij er kwam wonen. Hij was open over hoe lastig het soms is. Elke keer weer je werkzaamheden direct neerleggen als de kerkklokken luiden, om je nette gewaad aan te doen en rustig in de kerk te verschijnen. Hoe lastig het soms is om binnen de soberheid te blijven.

Maar ook wat hij ervoor terugkrijgt. Hij sprak over échte vriendschap - niet door veel woorden, maar door aanwezigheid. Dag in, dag uit. Over hoe je aanwezig bent. Over verbinding met zichzelf. Over rust die niet afhankelijk is van externe prikkels. Hij voelde zich ondergedompeld door Gods liefde, diep vervuld en vredig van binnen.

Vrijheid door eenvoud

In onze maatschappij associëren we vrijheid met mogelijkheden. Maar elke keuze vraagt energie. Elke optie vraagt aandacht. Wat als vrijheid ook kan betekenen: ruimte creëren door simpelheid?

Er zit een Pac-Man in ons hoofd - zoals onze gasttrainer Stilte Menno Stom het noemt - een deel dat altijd op zoek is naar het volgende hapje, de volgende prikkel, het volgende moment van voldoening. Maar als je die Pac-Man even op dieet zet, ontdek je dat je van binnen meer bent dan je verlangens. Dat er een ruimte bestaat die niet afhankelijk is van externe bevrediging.

Dit is niet alleen een kloosterwijsheid. Recent onderzoek naar decision fatigue laat zien dat te veel keuzes onze mentale energie uitputten. De broeders hebben intuïtief gedaan wat de wetenschap nu bevestigt: eenvoud in routines schept ruimte voor diepere ervaringen.

Verschillende wegen, herkenbare ervaringen

Voor de broeders is hun geloof de kern van hun pad. Hun toewijding aan God en Christus is voor hen de weg.

Tegelijkertijd herkennen wij iets universeels in wat ze vinden: de ervaring van innerlijke vervulling, van diepe rust, van verbinding met iets groters dan jezelf. Of je die ervaring nu vindt door contemplatief gebed, door meditatie, door tijd in de natuur - voor ons is de kern herkenbaar, ook al verschillen de wegen en de taal die we gebruiken.

Soberheid als keuze

In het klooster viel ons op hoe stil het kan zijn. Niet alleen om je heen, maar vooral van binnen. Zonder constante impulsen, zonder telefoon, zonder de veelheid aan prikkels, komt er ruimte voor iets anders. Voor aanwezigheid. Voor verbinding met je kern.

De broeders hebben bewust gekozen voor minder. Niet uit dwang, maar uit wijsheid. Ze hebben ontdekt dat vervulling niet ligt in het constant bevredigen van verlangens, maar in het leren rusten in wat er is.

Die innerlijke stilte is geen leegte. Het is vervulling. Het is ruimte waar je werkelijk jezelf kunt zijn, zonder de constante ruis van verwachtingen en afleidingen.

Wat kunnen we leren?

De broeders nodigen ons niet uit om hun leven exact na te volgen. Maar ze laten wel zien wat mogelijk is. Ze tonen een weg die radicaal anders is dan de gejaagdheid die velen van ons kennen.

Voor wie kampt met keuzestress of op zoek is naar meer authenticiteit in het dagelijks leven, vraagt het misschien geen klooster. Misschien vraagt het wel momenten van bewuste soberheid. Een ochtend zonder telefoon. Een maaltijd in stilte. Een dag zonder plannen. Kleine vormen van eenvoud die ruimte maken voor innerlijke rijkdom en zelfontwikkeling.

Echte vrijheid

Echte vrijheid vinden we niet in meer mogelijkheden, maar in meer aanwezigheid. Niet in constante stimulatie, maar in diepe verbinding. De broeders uit dit trappistenklooste laten ons zien: er is een andere weg. Een weg die misschien langzamer is, maar wel focust op echt innerlijk `aankomen’.

Dit artikel is onderdeel van onze serie over authentiek leven. Wil je meer verdieping op dit thema? Bekijk dan onze trajecten voor authentiek leven of plan een vrijblijvend kennismakingsgesprek om te ontdekken hoe wij je kunnen begeleiden op jouw pad naar authenticiteit.

Interesse in de stilte? 24-uur stilte onder begeleiding van gasttrainer Menno Stom is onderdeel van onze Jaaropleiding Authentiek Leiderschap. Lees hier meer over de jaaropleiding.